အခုအချိန်မှာ ငယ်ငယ်က အကြောင်းလေးတွေကို ပြန်ပြီး သတိရနေမိပါတယ်။
အဘိုးနဲ့အဘွားတို့ကပဲဖြစ်ဖြစ်၊
အဖေနဲ့အမေတို့ကပဲဖြစ်ဖြစ်၊
ဦးကြီးနဲ့ဦးလေးတို့ကပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ….

ဆရာမ မေလှိုင်းဖြူက ငပလီကမ်းခြေမှာ နေထိုင်သူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ငပလီကမ်းခြေဒေသ လူနေမှု
ဘဝအထွေထွေကို သုတ၊ ရသ နှောပြီး ဝတ္ထုလေးတွေ ဖန်တီးနေတတ်သူဖြစ်ပါတယ်။
ငပလီကမ်းခြေဒေသမှ ဖြစ်စဥ်များက ကျွန်မအား စာရေးဖြစ်စေရန် အမြဲလှုံ့ဆော်လျက်ရှိပြီး ကမ်းခြေလူနေမှု အခြေအနေများကို မှတ်တမ်းတင်စေဖို့ရာ မိမိမှာ တာဝန်တစ်ရပ် အဖြစ်ခံယူထားပါတယ်လို့ ဆရာမက ဆိုထားပါတယ်။ ….

သာမာန်သူတို့ ရောက်နိုင်ခဲလှသော ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်း၊ မဘိမ်းမြို့နယ်အတွင်းက သစ်မှောင်ခို၊ မူးယစ်ဆေးဝါးမှောင်ခို၊ လောင်းကစားလုပ်ငန်းနဲ့ ရွှေလုပ်ငန်းအကြောင်းကို ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ရာ ဖတ်ရှုရမဲ့ ဘဝသရုပ်ဖော် ဝတ္ထုစစ်စစ်။ လူတိုင်းမှာ နှလုံးသားရှိကြပါတယ်။ နှလုံးသားရှိသူတိုင်း ချစ်တတ်ကြပါလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့်လည်း မှောင်ခိုဘဝနဲ့ ဖို မ သဘာဝချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ထည့်သွင်းပုံဖော်ထားပါတယ်။ …..

နယ်ပယ်စုံ… ကဏ္ဍစုံ နေရာစုံမှာ…
လူတိုင်းကတော့ ထိပ်ဆုံးဆိုတဲ့ ‘နံပါတ်တစ်’ နေရာကို လိုချင်ကြမှာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ နံပါတ်တစ်ဆိုတာ လူတိုင်း ရောက်နိုင်တဲ့နေရာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။အရေးအကြီးဆုံးက ကိုယ်လိုချင်တဲ့ နံပါတ်တစ်က ဘယ်လိုနေရာမျိုးမှာလဲဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ပြီးစဉ်းစားကြည့်ဖို့လည်း လိုအပ်ပါတယ်။ …..

ဆရာမ လင်းလက်ချို(ကျောက်တော်) က စာ အရေးအသား ကောင်းမွန်ပြီး နှလုံးသားနဲ့ အတတ်ပညာကို အချိုးညီညီ ပေါင်းစပ်ချယ်မူန်းနိုင်သူ ဖြစ်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အနုပညာဖန်တီးမှုဖြစ်တဲ့ ဒီစာအုပ်လေးထဲက ဝတ္ထုတိုလေးတွေဟာ အာရုံခံစားမူ အားကောင်းကောင်းနဲ့ ဖြစ်စဉ်အကြောင်းအရာတွေကို စိတ်ဝင်စားဖွယ် ရေးသားဖွဲ့နွဲ့ထားတာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။  ကစ္ဆပနဒီ မြစ်ကမ်းနံဘေးမှာ နေထိုင်သူပီပီ ကစ္ဆပနဒီမြစ်ရဲ့ အလှကို စာဖွဲ့တယ်။ …..