“လနှင့်နေကို ချည်သောကြိုး” ဆိုတဲ့ စာအုပ်လေးထဲမှာ ဝတ္ထုတို ( ၁၅) ပုဒ် ပါဝင်ပါတယ်။
အခက်အခဲ အကျပ်အတည်းတွေကြားထဲကနေ ရအောင် ရုန်းထွက်လာနိုင်ခဲ့ပါပြီ။
နောက်ဆုတ်ရမလို၊ ရပ်တန့်ရမလိုနဲ့
နောက်ဆုံးမှာတော့ စာချစ်သူတွေ ရှေ့မှောက်ကို အရောက်လာနိုင်ခဲ့ပါပြီ။ …..

အရွယ်မရောက်သေးတဲ့ သားသမီးရှိသူများ၊ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် တစ်ပင်လဲမူ တစ်ပင်ထူလိုက်ရတဲ့ မိဘများ၊ သားသမီးအပေါ် အစိုးရိမ်လွန်ပြီး ဂရုစိုက်ရာက မျက်နှာလိုက်မိသူများ၊ သားကိုမှ ရင်သွေးထင်ပြီး သမီးကို လျစ်လျူပြုထားကြတဲ့ မိခင်များ ဖတ်ရှုသင့်တဲ့ ဝတ္ထုရှည်တစ်ပုဒ်။ ဒီဝတ္ထုထဲမှာ သမီးရည်းစားအချစ် မပါဘူး။ သားသမီးနဲ့ မိဘကြားက လစ်ဟာနေတဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ မြေးအဘွားနှစ်ယောက်ရဲ့ သံယောဇဉ်၊ လူတောမှာနေပြီး …..

ခံစားထိရှလွယ်တဲ့ သတ္တဝါတွေထဲမှာ လူက ထိပ်ဆုံးမှာ ရှိပါတယ်။ နေ့စဉ်လူမှုဘဝတွေထဲမှာ….
ထိခိုက်နာကျင်စရာတွေ၊ 
၀မ်းနည်းကြေကွဲစရာတွေ၊ 
စိတ်ပျက်အားငယ်စရာတွေဆိုတာ လူတိုင်းအတွက် အချိန်နဲ့အမျှပါပဲ။ ……

#တစ်ထောင့်တစ်ညပုံပြင်လို ပြောမကုန်နိုင်တဲ့ဖားကန့်က လူမှုဘဝတွေ…
#အဖေဖြစ်သူက တိုးတက်ရာတိုးတက်ကြောင်း ဘဝမြင့်မားဖို့ ရန်ကုန်မြို့ကြီးဆီ တွန်းတင်​ပေးလိုက်ပေမဲ့ သားဖြစ်သူကတော့…
#ကချင်ကြီးနဲ့ ပဲခူးမြို့သူ နှင်းပွင့်လေးတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းက တကယ်ကြီးလား…
#အမှုအခင်းတစ်ခုကို ရိုးရာနည်းနဲ့ ဖြေရှင်းလိုက်တဲ့အခါ …..

(ရောင်စုံ မှတ်တမ်းဓာတ်ပုံများလည်း ပါရှိပါသည်)
ပျော်ဘွယ်မြေပေါ်တွင် (၅၃) နှစ်ကြာ အခြေချတပ်စွဲခဲ့သည့် အင်္ဂလိပ်မြင်းတပ် (ဒေသအခေါ် “လားခြံ”)…
အင်္ဂလိပ်မြင်းတပ်သို့ “မြက်” ကန်ထရိုက်ပေးသွင်းခဲ့သည့် ပျော်ဘွယ်မြို့နယ်၊ ဝက်လက်ရွာသား၊ ဗမာလူမျိုးတစ်ယောက်…
မြန်မာနိုင်ငံမှာ မွေးဖွားသည့် စကော့တလန်နိုင်ငံသူတစ်ယောက် …..