‘ကျမ်းတစ်စောင်၊ စာတမ်းတစ်ခု’မျှ ခန့်ထည်ခြင်း မရှိနိုင်သော်ငြား စာရေးသည့်အခါ သိရှိ လိုက်နာ ကျင့်သုံးသင့်သည့် အခြေခံကျသော အချက်အလက်အချို့ကို ဖတ်မှတ်ရပါလိမ့်မည်။
စာကို မည်ကဲ့သို ့ရေးသားရမည်ကို ဝေဝါးနေသူများအတွက်(ဝါ) စာပေနယ်သို့ ဝင်ရောက်လိုသူများအတွက် တန်ဖိုးရှိနိုင်မည့် စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ်လည်း ဖြစ်ပါသည်။ …..

” ချစ်တဲ့သူတွေနဲ့ မဝေးပါရစေနဲ့ ”
ခေါင်းစဥ်လေးကို ရိုးရိုးလေးပဲ ပေးထားပါတယ်။
ဒီစာအုပ်လေးဟာ ကျနော်ရဲ့ ပထမဆုံး
solo ကဗျာစာအုပ်လေးပါ။ အသက်ရှူကျပ်နေတဲ့ကာလကြီးမှာ …..

“ဘဝထဲက အနုပညာ” ဆိုတဲ့အတိုင်း နေ့စဉ်ဘဝမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ကောင်းတဲ့အမြင်ဖြင့် နားလည်သဘောပေါက်ကြောင်း ရေးထားတဲ့စာအုပ်လေးဖြစ်ပါတယ်။
(Way to live) ဘဝနေထိုင်နည်း စာအုပ်လေးဆိုပေမဲ့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ ဘယ်လိုနေရမယ်၊ ဘယ်လိုထိုင်ရမယ် ဆိုတဲ့ ပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘဲ အတွင်းစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ ကောင်းမွန်တဲ့အတွေး၊ အေးချမ်းတဲ့အတွေးတွေ တွေးနိုင်ဖို့ ရေးသားထားခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ် …..

စိတ်ဓာတ်ကျလွယ်သူ၊ ဝမ်းနည်းလွယ်သူ၊ ကိုယ့်ဘဝကို တခြားသူနဲ့  နှိုင်းယှဉ်တတ်လွယ်သူ၊
ကိုယ့်ဘဝကို အားမလိုအားမရ ခံစားမိသူ၊ ကိုယ့်ကို မတော်ဘူး မထက်မြက်ဘူးလို့
ခံစားနေရသူတွေအတွက် ကျွန်မ ဒီစာအုပ်ကို ရေးခဲ့တာပါ။
အတတ်နိုင်ဆုံး တိုတိုရှင်းရှင်းနဲ့ ပေးချင်တဲ့ အဓိပ္ပာယ်ပေါ်လွင်အောင် …..

၅၂၈  မေတ္တာနှင့် ဖြစ်စေ၊  ၁၅၀၀ ရဲ့ ချစ်ခြင်းနှင့် ဖြစ်စေ မကင်းကြတာ ကျွန်မတို့ လောကီလူသားတွေပါ။
ဒီချစ်ခြင်းတွေရဲ့ လွဲမှားတဲ့ ရိုက်ခတ်မှုတွေကြောင့်ပဲ ကျွန်မတို့ နှလုံးသားတွေ နွမ်းလျရပြန်ပါရောလေ။
ဒါကြောင့် ချစ်ခြင်းတွေမှာ  အပြစ်ကင်းဖို့၊  စေတနာတွေကနေ  ဝေဒနာ မဖြစ်ဖို့၊ အတ္တနဲ့ မချည်နှောင်မိစေဖို့၊ အရောင်တွေ မဆိုးမိစေဖို့၊ ကိုယ်ဟာ အချစ်ခံနေရတာလား၊ အနှစ်ခံနေရတာလား …..